trauma

🌳 Je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Veel mensen voelen zich los, richtingloos. Maar je bent onderdeel van een lijn, van een familiegeschiedenis vol kracht en overleving. Voorouderwerk herinnert je daaraan: je hoort ergens bij. In opstellingen en rituelen maken we dat voelbaar. We luisteren naar wat je diep vanbinnen al weet. ✨ Want als je weet waar je vandaan komt, weet je ook beter waar je naartoe gaat.

Kinderen weten meer dan je denkt 👶 Weten wie je voorouders zijn, maakt je sterker. Uit onderzoek blijkt: kinderen die hun familieverhaal kennen, staan steviger in het leven. Ze zijn veerkrachtiger, socialer en voelen zich meer verbonden. Dat is geen toeval. 🧭 Het ‘intergenerationele zelf’ geeft richting. Voorouderwerk is dus ook een geschenk aan wie na ons komt. Door te helen wat wij dragen, geven we iets heel anders door.

Niet elke voorouder is een bron van kracht. Sommige zielen zijn nog onrustig, vol pijn. Maar verder terug in de lijn – vier, vijf of meer generaties geleden – vinden we vaak een andere kwaliteit..

Wat je niet ziet, kan je toch beïnvloeden 👀 Sommige patronen beginnen niet bij jou. Trauma laat sporen achter. Ook in volgende generaties. Dankzij de epigenetica weten we: wat onze (groot)ouders meemaakten, leeft voort in onze lichamen. En nee, dat is geen zweverig idee. Het is biologisch, voelbaar en vaak heel herkenbaar. De pijn is echt — maar komt van verder terug. 🔍 De kunst is niet om het te dragen, maar het te herkennen, eren en los te laten.