Door Susanne Hazen en Josianne Zwart (Hey Joos! Virtual assistant & projectmanager)
Foto: andrik-langfield, gepubliceerd op Unsplash
Diverse gebeurtenissen die tijdens een relatie voorkomen hebben impact op de relatie. Dat kan een affaire zijn, het verlies van werk, het overlijden van een van de ouders, of een disbalans in geven en nemen. In de volgende paar blogs besteed ik aandacht aan de verschillende niveaus van impact. Vandaag het eerste niveau: wat is er gebeurd in de huidige relatie waar geen aandacht aan is besteed?
Een gevoel van incompleet zijn
Aantrekkingskracht is de drijvende kracht achter het begin van een relatie. Iedereen heeft een onbewust beeld van wat aantrekkelijk is. Maar we zoeken vooral iemand die ons compleet maakt. We zoeken iemand die eigenschappen heeft die we waarderen of die we in onszelf nog niet ontwikkeld hebben.
Wil je meer weten hoe een opstelling of Systemic Ritual kan werken voor jou? In de online workshops kun je laagdrempelig kennis maken met Systemic Ritual: ik vertel meer over systemische opstellingen en Systemic Ritual, maar we gaan vooral een aantal opstellingen of rituelen doen, zodat je kunt ervaren hoe het werkt en wat het met je doet.
Wil je meer en live? Dan is er de workshop serie ‘Hidden Dynamics’.
Ben je al een facilitator en wil je meer tools? Misschien is de cursus is iets voor jou: Cursus Systemic Ritual
In een relatie is het belangrijk dat beide partners in hun behoeften naar elkaar gelijkwaardig zijn. De man of vrouw wenst dat zijn/haar partner net zoveel behoefte heeft aan haar/hem als zij/hij aan de ander. Het gevoel van ‘incompleet zijn’ is daarvoor nodig. Een gevoel dat veel mensen hebben.
Als elke partner in de ander eigenschappen ziet die hij/zij zelf zou willen hebben, dan kan hij/zij de ander zien als degene die hem/haar compleet maakt of aanvult met díe eigenschappen die hij/zij zelf zo graag wil. Dit vormt een goede basis voor een relatie. Het maakt ruimte voor dankbaarheid en er kan een gevoel van onschuld tussen beiden ontstaan.
Disbalans
Wat als we eigenschappen zoeken die over status gaan, zoals geld, rijkdom, belangrijke positie in de maatschappij? Dan ontstaat er vaak een machtscomplex. De ‘rijkere’ in de relatie heeft macht, de ander niet. In deze gevallen ontwikkelt een relatie zich niet en zal die ook niet blijvend zijn.
Hetzelfde geldt vaak voor een relatie waarin partners een significant leeftijdsverschil hebben (>15 jaar). Het gevaar van bemoederen/bevaderen c.q. het gevaar van het herhalen van een ouder-kind patroon ligt op de loer. Dat hebben we ook in deze blog gelezen.
Als er een wederzijdse balans is – een gelijkwaardigheid in de relatie – dan hebben we de juiste voorwaarden voor een gelijke machtsverdeling. Maar ook voor intimiteit die de relatie op langere termijn zal bekrachtigen.
En als die wederzijdse balans er niet is?
Er kunnen tijden zijn waarbij de een meer geeft dan de ander. Dat moet dan wel erkend worden en op een later tijdstip moet het evenwicht weer hersteld worden. De ene keer geeft de een, de andere keer de ander. Dit laat een relatie groeien. Die relatie groeit wanneer de een net iets meer geeft dan de ander, zodat de ander weer iets moet geven om ‘schuld’ kwijt te raken en weer ‘onschuldig’ te worden.
Maar: vanuit dit perspectief moeten misstappen ook gecompenseerd worden. Maar dan juist in een lagere dosis. De compensatie moet plaats vinden zodat beiden waardigheid terugwinnen en schuld delen. Vanuit dit perspectief moeten schadelijke handelingen dus behandeld worden met een vorm van wraak. De ander doet iets pijnlijks terug, maar dit moet wel minder pijnlijk zijn dan wat de ander heeft aangericht. Later geef ik hier een voorbeeld van.
In het belang van de liefde moeten we het evenwicht herstellen, ook al vraagt dat om een nare handeling. Verzoening betekent dat er een nieuw beginpunt wordt gecreëerd dat gevoed wordt door de wens om samen te zijn en niet door schuld.
Elk koppel heeft zijn eigen balans
De meesten van ons hebben een neiging om het ene meer te doen dan het andere. De vaardigheid in geven en nemen wordt aangeleerd in de vroegste jaren van het gezin waarin we geboren zijn en is sterk gerelateerd aan onze relatie met onze ouders. Daarbij kan elke partner slechts zoveel geven als dat de ander kan nemen en kan slechts dát vragen wat de ander kan geven.
Elk koppel vindt daarin zijn eigen balans. We neigen ernaar iemand te vinden die bij ons past. Als je iemand bent die goed is in geven, zul je waarschijnlijk iemand ontmoeten die goed is in ontvangen. En zo ontstaat er balans in de relatie.
Een significante disbalans in geven en nemen komt echter veel voor in relaties. In dat geval moet je dus op de lange termijn kijken naar wie te weinig geeft. Een van de partners heeft bijvoorbeeld een groot offer gebracht voor de relatie: het achterlaten van land en familie of een carrière onderbroken. In die gevallen is het heel belangrijk dat er erkenning en dankbaarheid is. Soms kan een disbalans in geven en nemen alleen maar erkend worden, omdat de ander het evenwicht gewoon weg niet kan herstellen. De enige oplossing is dan dankbaarheid naar de ander. Als er een onoverkomelijke disbalans is, is dankbaarheid een belangrijk deel van de oplossing.
In dit blog beschreef ik niveau 1 van systemische impact op relaties: wat is er gebeurd in de huidige relatie waar geen aandacht aan is besteed? Elk koppel moet balans vinden, maar wat als er een significante disbalans is?
In het volgende blog beschrijf ik verschillende voorbeelden van die disbalans: het verschil in seksuele behoeften, maar ook de impact van een abortus of miskraam, een affaire, onvruchtbaarheid of gemengde families.
Systemic Ritual en Familieopstellingen 