Door Susanne Hazen en Josianne Zwart (Hey Joos! Virtual assistant & projectmanager)
Foto: Laura Fuhrman, gepubliceerd op Unsplash
Geen enkele ouder is perfect. Zelfs als je vader of moeder een soort boeddha’s zouden zijn, zouden ze – voor jou – niet perfect zijn geweest. Zelfs boeddha’s zijn niet capabel om een kind te geven wat het nodig heeft, aangezien de behoeften van een kind eindeloos zijn. Daarnaast hebben ouders ook hun verplichtingen en verantwoordelijkheden naar hun kinderen. Hierdoor kunnen ze niet zomaar aan álle behoeften van het kind voldoen. Zodoende heeft ieder van ons ergens een potje onvervulde behoeften wat we door íets of íemand willen laten vullen.
Het vallen in blinde liefde
Als we opgroeien, gebeurt het op een moment: we worden verliefd. Hormonen vliegen in het rond en er ontstaat een magisch gevoel: Dáár is degene die jou kan helen en die dat potje aan onvervulde behoeften kan vullen.
Maar feitelijk zie je die ander helemaal niet, die ander ziet jou ook niet echt. Je ziet iemand die jou grenzeloos liefheeft, maar dat komt vanuit jouw behoeften en verlangen. Elk verlangen vertroebelt de waarneming.
We weten inmiddels dat de staat van verliefdheid niet voortduurt, maar dat dat een gevoel is dat door hormonen wordt opgewekt. Na een tijdje komt de teleurstelling; en daaruit komt woede. Zoals je eerder las, is dat vaak oude woede uit de kindertijd of voortkomend uit transgenerationele banden. In de psychoanalyse wordt die oude woede ‘overdracht’ genoemd.
Dynamieken in relaties vanuit jeugdpatronen
Waar komt die woede uit de kindertijd of transgenerationele banden vandaan? Vrouwen hebben onbewuste verwachtingen naar hun partner; hij moet iets hebben van haar vader, maar hij moet ook iets hebben van haar moeder. In haar man ziet zij namelijk beiden.
Ook zodra een vrouw gefrustreerd is over haar man, zal ze een diep verlangen hebben naar haar eigen vader en moeder. De band met haar vader was – in haar beleving – al niet compleet, en deze leegte wil ze via haar man opvullen. Maar dat bleek dus een sprookje te zijn. Als deze vrouw een zoon heeft, gaat ze haar verlangen naar mannelijke energie richten op de zoon – aangezien ze dat verlangen niet kon vinden bij haar vader en haar man.
Hetzelfde gebeurt met een man die vader is. Dat wat hij hoopte te vinden bij z’n moeder (en later bij z’n vrouw) maar bij beiden niet kreeg, gaat hij zoeken bij z’n dochter.
Op deze manier worden kinderen gebruikt voor iets dat ze niet zijn. Die kinderen voelen de behoeften van hun ouders feilloos aan en zijn zo loyaal en vol liefde dat ze deze wens proberen te vervullen. In de diepte weten ze echter dat er iets niet klopt en dat ze gebruikt worden. Uiteindelijk zal dit gebruik hen tot woede drijven, meestal verborgen. Later komt die woede eruit, maar zal op een ander geprojecteerd worden.
De vrouw, de prinses van haar vader, zal moeilijkheden ondervinden met mannen. De woede die eigenlijk voor haar vader bestemd is, richt ze op andere mannen. De moeders prinsjes zullen hetzelfde ondergaan. Zij zullen het moeilijk hebben in relaties, omdat de man in het onbewuste woest is op zijn moeder. Die woede projecteert hij op andere vrouwen.
Maar wat dan? Wat als je woede projecteert op de ander?
- Je verbreekt de relatie en probeert het opnieuw met een ander;
- Je raakt gefrustreerd en na meerdere pogingen verlies je alle hoop en geeft de moed op om iemand te vinden;
- Of: je gaat op zelfonderzoek uit en komt tot een nieuw perspectief. Je moet hiervoor iets in jezelf helen, daarvan bewust zijn en jezelf veranderen.
Helende beweging en zinnen
Om die woede in jezelf te laten helen, kun je bijvoorbeeld een opstelling doen. In een opstelling kun je de dynamiek tussen moeder/zoon of vader/dochter zichtbaar maken. Als helende zin kan de ‘ouder’ zeggen: “wat ik jou kon geven, heb ik je gegeven.”
Als een ouder (representant van) dat zegt, moet hij/zij wel in z’n kracht staan. De behoefte van een kind is een krachtige ouder.
Het kunnen verbinden met een ander is niet alleen aangeleerd via onze ouders of verzorgers, maar wordt ook beïnvloed door intergenerationeel trauma, dat we met familieopstellingen of Systemic Ritual kunnen onderzoeken.
Meer weten?
Bovenstaand is natuurlijk heel simpel gezegd wat je kunt met een opstelling of Systemic Ritual, waarbij we die dynamiek tussen ouder en kind zichtbaar maken. In de online workshops kun je laagdrempelig kennis maken met Systemic Ritual: ik vertel meer over systemische opstellingen en Systemic Ritual, maar we gaan vooral een aantal opstellingen of rituelen doen, zodat je kunt ervaren hoe het werkt en wat het met je doet. Wil je meer en live? Dan is er de workshop serie ‘Hidden Dynamics’.
Klik hier voor de agenda.
Geïnspireerd door een workshop van Bertold Ulsamer.
Systemic Ritual en Familieopstellingen 